Een hoogbejaarde Vlaamse vrouw brengt haar dagen door in een tehuis, mijmerend over haar kindertijd, de liefde van haar leven, en de jaren van de Eerste Wereldoorlog, tijdens welke ze verbleef in Noord-Frankrijk tezamen met haar broer en moeder. Haar ervaringen legt ze panoramisch en fragmentarisch vast in oude schriftjes die vervolgens verdwijnen onder het stof der eeuwen. Conversaties met de Marokkaanse verpleegster Rachida vormen haar enige bron van contact met de huidige wereld, nu al haar naaste familieleden reeds zijn overleden. Gevierde boekvertaler Engels Paul Vincent heeft de alom geprezen Engelse vertaling op zijn naam staan.
Vlaamse recensies repten reeds van ‘een archaïsch kantwerk van taal’ en ‘een bedwelmende muziek van zinnen’. De Engelse pers is niet minder lovend over deze pennenvrucht van Mortier uit 2008, die op het Oude Eiland de titel While the Gods Were Sleeping heeft meegekregen van de boekvertaler Engels.
Zo is hij volgens de Financial Times ‘welhaast een te mooie schrijver. Zijn zinnen zijn zo soepel, zo bedwelmend, dat het lezen ervan wordt ervaren als een onderdompeling, een sluimering, als in een half herinnerde droom.’ Voorts wordt gesteld dat de van het Nederlands naar het Engels vertaalde roman ‘gelijk een baboesjka is waarin verhalen in verhalen zijn gevat’. Godenslaap wil ‘een weerspiegeling zijn van de vaagheid van de herinnering en de moeilijkheid die schuilt in de weergave van het verleden in woorden’. Tevens is de kracht van de roman dat hij een ‘oorlog documenteert waarvan niets resteert dan tweedehandse herinneringen en gehavende, met klaprozen bezaaide velden.’
The Guardian onderstreept dat de door de zo fraai door de boekvertaler Engels in het Engels weerspiegelde ‘rijke verbale ornamentiek’ van Mortier maakt dat de hoofdpersoon zich tijdens haar dromerig, melancholisch tripje langs de tijd immer kan bedienen van een ‘caleidoscopisch palet’ waarmee de donkere verschrikkingen van de oorlog verbaal worden bezworen met hoogvliegend, esthetisch proza. Hoewel Godenslaap werd gekenschetst als ‘een schier onvertaalbaar meesterwerk’ door recensent Drs. Cees van der Pluijm, wordt boekvertaler Engels Paul Vincent tenslotte nog geroemd omdat hij erin geslaagd is om in de Engelse vertaling ‘ieder detail glans en iedere kleur gloed te verlenen’. Alle lof dus voor deze prestatie van de boekvertaler Engels.